“aslında hiçbir şeyin derin, tanrısal bir anlamı yoktu. çünkü tanrı yoktu, derinlik yoktu. anlam yoktu. hepimiz, yok olup gitmenin baskısı altında, böyle bir anlama ihtiyaç duyuyorduk. başkalarıyla dayanışmanın, başkalarına kol kanat germenin çekiciliğine kapılıyorduk. dünyanın nesnel varlığının bizim dışımızda da varlığını sürdüreceği gerçeği gözümüzü kamaştırıyordu. ama yalnızca o kadar... gözümüzü kamaştıran ışığı da aslında biz yaratıyorduk.” --hüsnü arkan, uyku, 196. sayfa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder