Unutulmuş Bir Yaz İçin / Haydar Ergülen

anımsa bizim unutulmuş bir yazımız vardı

kıyısından çocukların dokunarak geçtiği 

yaz kirli denizlerin körfezine çekildi 

biten o yaz mıydı düşün istersen 

bir taşra melankolisine kaptır kendini 

-şimdi anımsanması gereken birşeyler vardır 

bir çığlık kadar sessizlik de anımsanır 

hoyrat sevinçlerle sularında yüzülen 

olağan duygularla yüreği örten 

bir aşktan geriye suskunluk kalır- 

yazdan ne kaldı sana yazdan ne kaldı 

birkaç dize ölü ozanların gezindiği 

kimsesiz romanlara sığınan yürek ağrısı 

denizle aranızda ortak dil gibi 

usulca çoğalan yaz kederleri 

-her zaman paylaşılan duygular vardır 

yeri gelince ölümler de paylaşılır 

bölüşmek bir ölümü dostluğu 

ve şiiri benzemez beyaz evlerden 

mavi sulara aynı pencereden 

iki yabancı gibi bakmaya- 

yaz bitti mi diye sorma yaz çoktan bitti 

yedeğinde karartılmış sevgiler taşıyarak 

nasıl özlendiğine tutkunlar gibi şaşarak 

korkarak geldiği yollardan geri dönmeye 

sıradan geçen bir yazın yanına gitti 

-bir aşkta sıradan yazlara da yer vardır 

sıradan bir aşkın sözlüğü gittikçe daralır 

artık ne fısıltı gibi ilk ürpertiler 

ne geceyarısının büyülü güzelliği 

ayrılıklar gelir kapımıza dayanır- 

incelik gibi bu şiiri bıraktı yaz giderayak 

bir ozan olsam bana sorulmaz derdim 

sorulsa da o yazdan inceliğin hesabı 

yazık ödenmemiş bir borç gibi karşımda 

uçucu bir yazdan kalanların toplamı 

-de ki o umutsuz duruşunun ardında 

kendinden bile sakladığı yaraları 

gün gelir onulmaz özlemler gibi 

ıslıkla söylenen bir aşk türküsü olur 

unutulmuş yazın kırgın yolcusu 

sevdalı yüreğini kıyıya vurur-